Tell the world that I'm coming home!

Dag 87
Dag trouwe bloggers!

Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan. De tijd van gaan is gekomen.
Het gevoel is dubbel. We zullen SU missen. Dat staat vast. We zijn hier drie maanden gebleven en hebben de cultuur en natuur in ons hart gesloten.
Toch kijken wij er ook naar uit om jullie allemaal terug te zien in het oh zo koude BE.

Hieronder kunnen jullie een ABC lezen over wat wij zullen missen in SU en waar we naar verlangen in BE.

	Wat we gaan missen in SU:	Wat we verlangen terug te hebben in BE:
A	Altijd vriendelijke bevolking.	Alles behalve wat we gaan missen.
B	Bussen die op ieder moment voor je stoppen.	Bescheiden Vlaamse jongens die niet voortdurend roepen als ze een meisje zien op straat.
C	Chinese supermarkten die tot laat in de avond open zijn en waar je echt alles kan vinden.	Chocolade!!!
D	Dubbelbed: ’t is echt een luxe!	Deftige toiletten, overal waar we gaan.
E	Elkaar!	Eten dat niet pikant is.
F	FEEST, FEEST, FEEST!!!	Familie (niet het tv-programma maar echt wel jullie).
G	Gastvrijheid.	Gematigde temperaturen (al hebben we hierbij sterk onze twijfels).
H	Hangen in de hangmat.	Het hezellihe bruhse accent
I	Immer lekkere eten.	Interessante gesprekken op café met een lekker glaasje witte wijn.
J	Jullie! Onze trouwe lezers van de blog.	Jullie! Onze trouwe lezers van de blog.
K	Kwattaweg, waar we drie maanden in luxe geleefd hebben.	Kakkerlakloos huis. Vaarwel Carlo, Kevin en de 21 anderen.
L	Levensritme: NO SPANG!	Langer slapen tijdens schooldagen.
M	Meneer en mevrouw Dongen, alle leerkrachten en kinderen van O.S. Domburg.	Muggenbetenloze benen. (Waauw! Wat een woord!)
N	Natuur.	Niet meer nagestaard worden omdat we blank zijn.
O	Ons eigen doen en laten.	Oost, west, thuis best – gevoel.
P	Palmentuin (natuurlijk!)	Patat of wat wij eigenlijk frieten noemen.
Q	Quasi op tijd komen.	Qweetnie…
R	Reusachtig en luxueus appartement.	Regelmatige postbode.
S	Schattige kinderen.	Spaghetti van onze moeders.
T	Trouwe Taxi Mavis.	Teennagels die minder snel groeien.
U	Uitstapjes die steeds zeer geslaagd waren.	UV-stralen die iets minder fel zijn.
V	Vriendelijke en attente topslager.	Vrienden (Jawel! Jullie worden gemist!)
W	Wc- en douche per persoon.	Wasmachine!!!
X	Xzoent niet weten!	Xzoent eigenlijk ook niet weten!
Y	YES! Zoals de 5-jarige Ajapra het zo mooi kan zeggen!	Yoga-oefeningen om de stress te beperken.
Z	Zon!!!	Zweetloze nachten.

 Wat wij jullie ook niet willen onthouden, is om even te vertellen wat we nu precies allemaal met de koekjesopbrengst hebben gedaan.
Hieronder een kort overzicht:
1. Aankopen van materiaal om in onze eigen lessen te gebruiken zoals papier, touw, plakband en een radio die we later verrijkten met een verlengsnoer toen bleek dat heel wat klassen geen stopcontact hadden.
2. Aankopen van schildermateriaal en verf om de speelplaats op te fleuren. We schilderden speelplaatsspelletjes, zitbanken, figuren voor in de klasrij.
3. Aankopen van speelgoed voor de pauzebox (waar al flink mee gespeeld werd). Elke klas kreeg ook een eigen klasbal.
4. Aankopen van materiaal voor het muziekfeest zoals een tent, stof en knutselmateriaal.
5. Aankopen van kleine attenties voor alle leerlingen van de lagere school. We kochten latten, slijpers en balpennen.

Vervolgens willen wij een heleboel mensen bedanken. Houd je vast, hier komen we!

DANKJEWEL aan onze ouders die ons deze unieke kans gegeven hebben, die ons drie maanden hebben kunnen loslaten, die ons blijven steunen zijn (zelfs aan de andere kant van de oceaan)en die ons financieel een ferme duw in de rug gegeven hebben.

DANKJEWEL aan de KHBO voor deze leuke keuzemodule. We hadden het niet willen missen!

DANKJEWEL aan Mieke en Raggie die voor ons de fantastische school in Domburg geregeld hebben en er ook voor zorgden dat wij ons amuseerden op tal van uitstapjes!

DANKJEWEL aan onze lieve conciërge Gladys omdat ze steeds klaar stond om te helpen. Zo bracht ze op onze vraag een weegschaal zodat we onze koffers konden wegen.

DANKJEWEL aan alle mensen die ons financieel gesteund hebben.

DANKJEWEL aan Oostkamp voor de beurstoelage.

DANKJEWEL aan iedereen die ons een brief gestuurd heeft of toch een poging tot gedaan heeft want we weten dat ze niet allemaal zijn aangekomen.

DANKJEWEL aan iedereen die koekjes gekocht heeft. We hebben het geld goed kunnen gebruiken.

DANJEWEL aan iedereen die materiaal meegestuurd heeft met het schip. We hebben ervoor gezorgd dat alles bij de kinderen terecht gekomen is. Ze waren er erg blij mee.

DANKJEWEL aan meneer en mevrouw Dongen omdat jullie zoveel voor ons gedaan hebben.

DANKJEWEL aan jou omdat je ons de hele trip lang gevolgd hebt.

Voor de diehards: hier komt nog meer!
Onze laatste dagen vulden we met enkele kleinere uitstapjes.
Maandag liepen we nog snel even naar de stad om de laatste souvenirs te kopen, of dat dachten we toch tot bleek dat de bank niet wilde meewerken. Met andere woorden, we hadden dus geen geld.
Dan maar naar huis om chocomousse te maken. We wilden alle leerkrachten verwennen met een heerlijk potje chocolademousse. De vraag was nog of we alles heelhuids in Domburg zouden krijgen maar dat waren zorgen voor morgen. Eerst moest de chocomousse gemaakt worden. Het werd een heel werk! Zonder mixer, weegschaal of maatbeker moesten we al onze creativiteit bovenhalen om deze missie tot een goed einde te brengen. Na veel zweten, puffen en krampen in de armen mocht het resultaat er zeker zijn!

Dinsdag stapten we de bus op met een doos vol chocomoussepotjes. Eerst maakten we een tussenstop op de school te Laarwijk. Op Domburg stapten we over in een bootje en samen met de leerkrachten van Laarwijk voeren we weg.
Wat een verschil met Domburg! Het schooltje telt 27 leerlingen verdeeld over 3 klassen. Zoals je wel al kon raden, werken ze er dus met graadsklassen. Heel boeiend om eens te zien!
Om 9.00 uur voeren we terug naar Domburg en brachten we een laatste bezoekje aan de school. We gingen nog even in iedere klas rond om afscheid te nemen en bedankten alle leerlingen met een kleine attentie en alle leerkrachten met de overheerlijke chocolademousse.
Zelf werden we ook enorm bedankt. In elke klas kregen we leuke cadeautjes. Van sleutelhangers tot petten tot I love SU t-shirts. ‘Oh wee, als dat maar allemaal in de koffer kan,’ dachten we stiekem.
Ook de namiddag brachten we door op Domburg. We bezochten nog twee leerkrachten waar we lekker verwend werden met heel wat lekker eten en gingen voor de laatste keer langs bij mevrouw Dongen en haar familie.
We hebben erg genoten van de dag en konden amper geloven dat we hier nooit meer zouden komen.

Vandaag genoten we van een heerlijke zwempartij en beklaagden we het ons dat we nog niet eerder komen zwemmen zijn. We brachten onze fietsen binnen en begonnen aan het pakken van de koffers, een meer dan lastige taak.

Onze laatste uren in SU zijn aangebroken. We zullen het meer missen dan we nu denken maar kijken er ook al naar uit om jullie al onze verhalen te vertellen!

En nu!!!! Tijd voor de allerlaatste wist-je-datjes! Zet je schrap want hier gaan we!
Wist je dat…
… de teller geëindigd is op 23 kakkerlakken? Na ons vertrek zal Gladys het huis onder handen laten nemen.
… Ine nog heel haar koffer moet reorganiseren? Het is hier dus nog steeds een boeltje in de woonkamer.
… we op onze laatste dag hier nog post kregen? De eer was voor Ine weggelegd!
… we als laatste avondmaal roti met kip gegeten hebben? Heel erg lekker maar laat die frieten nu maar komen!
… je opnieuw onze vlucht kan volgen via Vlucht-tracker? Hieronder vind je de link:
http://nl.flightaware.com/live/flight/KLM714
Als je niet kan slapen, weet je dus wat gedaan :)J

Moeders, nu is het echt niet lang meer!

Heel veel groetjes
Ine en Lisa
(die voor de gelegenheid dit laatste berichtje samen hebben getypt.)

P.S. We proberen nog wat zon in onze koffers te stoppen. Hopelijk weegt het niet te veel!

BIGI BOSI & BRASSA UIT SWEETIE SRANAN! XXX