Keep breathing...

Dag 18
Zo zo, onze eerste lesweek zit er op. We hebben jullie heel veel te vertellen. Omdat we jullie leesplezier niet willen ontnemen, hebben we het bericht in verschillende deeltjes opgesplitst. Dan kan je lezen waar je zin in hebt. Hopelijk kunnen we jullie wat laten meegenieten van de fantastische tijd die we hier al beleefden….

1.       De legende van Kevin de dappere.

Zondag hadden we opnieuw hoog bezoek. Na Carlo was het Kevin kakkerlak gelukt om ons appartement binnen te sluipen. We vroegen ons af hoe hij binnen was geraakt. Sinds Carlo durven we namelijk amper een raam of deur open te zetten. Wij vermoeden het volgende…

Nadat Carlo een week vermist was in kakkerlakland, zond ‘insect-allert’ een opsporingsbericht uit. Carlo bleek het laatst gespot te zijn in de appartementen van Klein-kronenburg te Paramaribo. Kevin, de dapperste kakkerlak van kakkerlakland besloot hem te zoeken. Na een grondige inspectie van het ganse gebouw wou hij enkel nog de keuken controleren. Tussen springende voeten en oorverdovende gillen heen, baande Kevin zich een weg richting… Lisa’s kamer! (Er werd al gevreesd voor een slapeloze nacht). Gelukkig werd het Kevin al snel duidelijk dat Carlo niet meer levend in deze ruimte te vinden zou zijn. De geur van insecticide was er te fel. Zijn neus navigeerde hem richting keuken. Het moet een gelukzalig gevoel geweest zijn toen hij de verrukkelijke geur van voedsel opsnoof. De laatste geur die zijn neusgaten binnendrong alvorens hij hetzelfde noodlot onderging als Carlo. Wij troosten ons met de gedachte dat Kevin de dappere gelukkig aan zijn einde kwam. Hij zal nu verenigd zijn met Carlo in de kakkerlakkenhemel. (of ze zitten gewoon samen in de vuilzak). Nu maar hopen dat die vieze beestjes er geen gewoonte van maken om op zondag onze woonst binnen te dringen.

Dit was meteen ons laatste kakkerlakverhaal. Ook het vermoorden van kakkerlakken wordt routine, zo bleek maandag…

2.       Onze eerste Surinaamse lessen.

Na een weekje observeren was het maandag onze beurt om erin te vliegen. We startten deze week met sociale vaardigheden in alle klassen. De axenroos kennen ze hier al, wij bouwen er dus op verder. We bereidden ons goed voor. Aangezien we hier onze lessen niet kunnen uitprinten, moeten we alles met de hand schrijven en tekenen. Een heel werk dus.

In de eerste klasse werkten we rond de pauw. De kinderen maakten kroontjes om te tonen dat ze allemaal ergens heel goed in waren. Het werd een uurtje knippen, plakken en tekenen. Aan het eind van de les mochten ze allemaal hun kroontje opzetten en vertellen wat ze getekend hadden. Je had ze moeten zien glunderen. Heerlijk gewoon! Het viel ons wel op dat de kinderen hier zeer bedeesd zijn. Ze zijn het niet gewoon om eigen ervaringen te vertellen of om open vragen te beantwoorden. Het was in de meeste klassen echt trekken en sleuren, maar we houden voorlopig nog ons been stijf en stimuleren elke sprankel spontane medewerking die we bespeuren.

In de tweede klasse stond de poes centraal. Aan de hand van een verhaal toonden we de kinderen aan dat ze steeds voor ogen moeten houden dat er dingen zijn waarvan ze kunnen genieten. Ze maakten buideltjes uit kosteloos materiaal. Daarin staken ze een tekening over waar zij van konden genieten. Ook hier zagen we overal lachende gezichtjes toen we de klas verlieten. In de derde klasse maakten de kinderen kennis met de wasbeer. Een les over respect en lief zijn voor elkaar werd goed ontvangen. De klas kreeg een reeks opdrachten voorgeschoteld. Bij iedere opdracht die ze tot een goed einde brachten kregen ze een kleur om hun poster kleurrijk te maken.

In de vierde klasse legden we de nadruk op het gedrag van de leeuw en de kameel. We deden een testje waarbij de kinderen konden ontdekken of zij eerder leeuw of kameel waren. Daarna moesten ze zich inleven in een opgelegde rol. We zagen leiders veranderen in volgers en omgekeerd. Geen gemakkelijke les voor de kinderen, maar we zagen achteraf dat ze er toch wel wat uit opgestoken hadden.

De vijfde klasse kreeg bezoek van de schildpad. De kinderen maakten kennis met dilemma’s en leerden dat de keuzes die we maken ons leven beïnvloeden. Ze maakten een groeiboekje waarin ze nadachten over hun eigen keuzes. De zesde klasse tenslotte maakte kennis met de steenbok. Ze leerden zich verzetten en op te komen voor hun eigen mening aan de hand van een stellingenspel en het maken van posters.

We zijn al zeer tevreden over de lessen die we gaven. Ook de leerkrachten ontvangen ons steeds met heel veel enthousiasme. Het doet ons deugd te zien dat we overal zo welkom zijn.

3.       Subh Holi!

Donderdag vierde Suriname Holi Paghwa. Een hindoestaans oogstfeest. We kregen de unieke kans om dit feest uitgebreid mee te vieren. Het begon reeds woensdag op school. We hadden ons goed voorbereid door een munitie phagwapoeder en T-shirts aan te kopen. Gewapend trokken we naar school. Het regende die dag pijpenstelen. We vreesden dat het feest zou afgelast worden. Niets was echter minder waar. Na de eerste pauze werd in de klassen eerst uitgebreid gegeten. Ook wij genoten mee van roti met kip en aardappelen. Nadien kregen we nog een lekkere ‘bara’. Een soort hartige donut. Na een uurtje regende het nog steeds maar we trokken ons hier niets van aan. We speelden in de regen met poeder, sprongen in de plassen en werden achterna gezeten door de kinderen. Het was heerlijk! In ons huisje te Domburg deden we ons best om al het vastgekoekte poeder van onze huiden te verwijderen. Ook ons haar probeerden we weer in zijn natuurlijke staat te herstellen. Het bleek moeilijker dan  verwacht.

Vol gekleurde vlekken trokken we richting juf Anouchka. Zij liet ons genieten van allerlei Javaanse lekkernijen. We aten onder andere bananenchips, saotosoep, cake en mopevruchten in bruine suiker. Helemaal voldaan van de gezellige namiddag werden we afgezet bij juf Sherine. Alsof we nog niet genoeg gegeten hadden, kregen we ook hier kokoskoekjes, thee en bojo voorgeschoteld. Samen met deze Hindoestaanse juf en haar familie konden we een holikaverbranding bijwonen. Een Hindoestaans ritueel waarbij een enorme toren, gemaakt uit bamboe en opgevuld met gedroogde bladeren, op rituele wijze in brand gestoken wordt. Om de avond af te sluiten gingen we nog kijken naar een Hindoestaans toneelstuk. Er werd heel wat afgelachen door de Surinamers. We lachten mee om de moppen waarvan we niets begrepen (ze spraken namelijk Hindi). Het was een zeer fijne avond en we kropen vol goede herinneringen onder de lakens.

De volgende dag mochten we mee met een Hindoestaanse familie om thuis het echte Phagwafeest te vieren. We kropen met z’n allen in de laadbak van een blauwe pick-up en reden zo van familie naar familie. In de laadbak werden heel wat Hindoestaanse liederen gezongen en kregen we uitleg over de betekenis van het feest. Bij iedere familie werd er uitgebreid met poeder gespeeld en werden we opnieuw helemaal volgepropt met heerlijk Hindoestaans eten. De gastvrijheid is hier echt enorm! Aan het einde van de dag dansten we nog uitbundig en aten we nog maar eens heerlijke roti. Opnieuw flink schrobben onder de douche en dan uitrusten. De vrijdag was het tenslotte terug school en moesten we paraat staan. Het was echt een feest om nooit meer te vergeten…

We legen nu onze rugzakken van de afgelopen twee dagen en mogen ze daarna onmiddellijk alweer vullen. Dit weekend staat er namelijk een uitstapje richting Brownsberg op het programma, waar we zullen genieten van de prachtige natuur. Een verslag volgt zeker!

4.       De legendarische wist-je-datjes.

Wist je dat…
… Lisa bang is van haar eigen sokken in het donker. Na Carlo en Kevin ziet ze echt overal kakkerlakken.

… we beseffen wat een luxe het is om een printer te hebben.

… de Surinamers hier na elke zin ‘toch?’ zeggen om bevestiging te vragen. Iets wat wij al aardig beginnen over te nemen.

… Lisa hier in lettergrepen begint te spreken (vb: Hi-la-risch).

… de mensen hier niet gaan wandelen met hun hond, maar wel met hun vogelkooitjes.

… we tijdens het Hindoestanen toneelstuk uitgelachen werden door de ganse zaal. Er werd blijkbaar een goede grap verteld over blanken.
... we ook Hindoestaanse namen kregen? Ine werd Pharba en Lisa Gaytrie.

Tot de volgende!
kleurrijke groeten,
Ine.