Pa-pa-pa-pak ze dan die kakkerlakken!

Dag 34

Deze week bereikten we de kaap van 10 kakkerlakken! Met onze insectenspray  (lang leve Baygon!) in de aanslag doodden we elke kakkerlak.

Ondertussen zit onze derde lesweek er al op! We hebben weer heel wat gedaan op school.
We gingen verder met het geven van sociale vaardigheden in alle klassen.
Wanneer de leerlingen ons zien aankomen, horen we ze al van ver “Yes, yes!” roepen. Een plezier voor onze oren.

In de eerste klasse brachten we deze week een nieuw diertje van de axenroos aan: de poes.
De poes staat voor genieten en daarom maakten we met de eersteklassers een buideltje van plastiek waarin ze een tekening mochten stoppen van iets waar zij heel hard van genieten. Het maken van het buideltje hadden we toch wat onderschat. Het verliep moeilijker dan verwacht. Toch had iedereen op het einde van de les een mooi buideltje en wij veel zweet ;)
In de muziekles leerden we het lied ‘De droomboom’ aan. Aan de hand van gebaren kenden de meeste leerlingen tegen het einde van de les het lied. Samen met hen maakten we ook een echte droomboom. We hingen aan een boom, op het veld, allerlei tekeningen van wat zij in hun droomboom zouden hangen.

In de tweede klasse haalden wij ons beste drama boven. We werden tovenaars. Ine was een slechte, gemene tovenaar die luisterde naar de naam Severus en Lisa was Odus, een lieve tovenaar.
Gehuld in een wit laken (wat echt wel veel te warm was!!!) leerden we de tweedeklassers allerlei spreuken aan. Ze vonden het geweldig, alsook de juffen,  en genoten met volle teugen van onze dramatalenten. Op het einde van de les leerden we hen het lied ‘De griezelige tovenaar’ aan. Opnieuw werd er luid gezongen.

In de derde klasse blikten we nog even terug naar de wasbeer. Deze staat voor ‘lief zijn’. Toch zijn we niet altijd lief voor de andere. In dit kader leerden we hen ‘Het gooi- en scheldlied’ zingen.
Verder brachten we ook een nieuw diertje uit de axenroos aan. Na de wasbeer deden we nu iets rond de uil. De uil is goed in het bewaren van geheimen.
De derdeklassers kregen de opdracht om, gedurende een week, een klasgenootje in de klas te verwennen. Dit kunnen ze door een tekening te maken, een briefje te schrijven …
Alleen… het klasgenootje in kwestie mag niet weten wie hem verwent. Aan de hand van het lot werden de verwenvriendjes bepaald. Het werd al snel duidelijk dat de leerlingen op de proef gesteld zouden worden om hun geheim niet te verklappen.

In de vierde klasse was het na de leeuw en de kameel ook tijd voor een nieuw diertje. We werkten deze week rond de bever uit de axenroos. De bever is goed in samenwerken en daarom speelden we met de vierdeklassers samenwerkingsspelletjes. De opdrachten konden enkel maar slagen als er met de hele klas samengewerkt werd.

In de vijfde klas werkten we ook rond de uil. Alle leerlingen kregen de opdracht om op een blaadje een klein geheim te schrijven. Iets wat de anderen in de klas nog niet van je weten. Dit moest anoniem gebeuren.
Vervolgens werden alle geheimen verzameld en werden ze één voor één voorgelezen. Wie kan het geheim aan de juiste klasgenoot geven? Hilariteit verzekerd!

En tot slot gaven we in de zesde klasse een lesje rond internet waarbij we dieper ingingen op Facebook.
Via ‘papieren profielen’ schudden we de leerlingen wakker voor de gevaren van het internet.

Zowel in klasse 5 als klasse 6 werkten we in muziek rond Engelstalige liedjes. Deze liedjes kwamen deze week aan bod: ‘I like the flowers’ en ‘Grandma’ en ‘Black socks’.
Op bovenstaande liedjes hebben we ook gerapt: op en top plezier!

Wat het weekend betreft, deden we het kalmpjes aan. Vrijdagavond kregen we bezoek van zes Vlaamse studenten. Toen ze binnenkwamen, waren ze overdonderd door ons prachtige appartement. Samen aten we lekkere cake, gemaakt door een juf op school. We babbelden wat bij en spraken af om morgenavond samen naar de cinema te gaan.

De cinema bevindt zich op 10 minuten rijden met de taxi. We bestelden popcorn (hier is de popcorn véél lekkerder dan in België) en genoten we van de film ‘This means war.’ Zonder ondertitels weliswaar. Gelukkig is ons Engels niet zo slecht ;)
De hele film lang lachten de Surinamers hartelijk: luid en ongegeneerd!

Om af te sluiten nog enkele wist-je-datjes:
Wist je dat…
… we deze week de kaap van tien kakkerlakken bereikt hebben? Hier komen ze in een rijtje:
Carlo, Kevin, Katrien, Caitlin, Kees, Kimberly, Kristof, Kelly, Kwinten, Cucaracha en Cas!
… het sinds vandaag al 5 uur later is bij ons omdat het vannacht bij jullie zomeruur werd?
… we hier hele dagen door eten, eten en nog eens eten?
… de Surinamers de hele film lang hard lachen, zo hard dat je de film niet meer kan horen?
… Lisa voor het eerst een kakkerlak gedood heeft?

Zonnige groetjes!
Lisa.

En we gaan nog niet naar huis...

Dag 29
...bijlange niet, bijlange niet! Vandaag, dinsdag 20 maart, is het precies 4 weken geleden dat we uit het koude Schiphol op het vliegtuig stapten. We kunnen amper geloven dat we nu al een maand in Suriname zijn. Ook al gebeurt alles hier langzaam, de tijd gaat duidelijk even snel als in België!

Ondertussen werkten we op school verder rond sociale vaardigheden en muziek. We vliegen van de ene naar de andere klas, en proberen ons iedere keer opnieuw helemaal te geven. Die lachende kindergezichtjes als we de klas binnenstappen zijn onbetaalbaar!

In de eerste klasse gingen we maandag op tocht door het oerwoud. Na een opwarming op het jullie wel gekende Samson & Gert lied ‘Met de jeep door het oerwoud’ vertrokken we. Onderweg kwamen we allerlei dieren en obstakels tegen. Zo moesten we schuilen voor een luipaard, een rivier met kaaimannen doorzwemmen en over een heleboel boomstammen klimmen. We kwamen ook apen, tropische vogels en krokodillen tegen. De fantasie van de kinderen werd enorm geprikkeld en we zagen dat ze echt genoten van de les. Ze zongen dan ook zeer enthousiast ons lied over de giraf mee. In sociale vaardigheden werkten we verder aan onze kronen en maakten we ook een leuke verjaardagskalender voor in de klas.

Ook in de tweede klasse werkten we in sociale vaardigheden rond jarig zijn. Een echte poes moet namelijk ook kunnen genieten van zijn verjaardag. Met de ganse klas maakten we een leuke verjaardagstaart. Met wat drama-activiteiten vierden we een echt verjaardagsfeest in de klas!

In de derde klasse werkten we deze week rond complimentjes. Uit de complimentendoos werden voor ieder kind twee complimenten getoverd. Deze doos werd vervolgens als brievenbus in de klas gehangen. De kinderen kunnen nu complimentjes voor elkaar schrijven. Wij zorgen er natuurlijk op een deskundige manier voor dat iedereen complimenten krijgt… In muziek maakten we samen klankgedichten rond kleur. Allerlei tropische kleuren kwamen aan bod. Hebben jullie bijvoorbeeld al gehoord van ‘zuurzakwit’ of ‘bakavegeel’ of ‘ramboetanrood’?

De vierde klasse kreeg hoog bezoek van ‘prinses Laila’. Met veel bravoure werd deze prinses in de klas ontvangen. Ze kreeg een stoel aangeboden, kon haar voeten op een krukje leggen en werd door twee leerlingen af en toe van een fris briesje voorzien. De hele klas groette haar ook uitbundig. Een half uur lang glunderden de kinderen van spanning. Ook de juffen vonden het een zeer spannend bezoek en gingen er helemaal in op! Samen met prinses Laila leerden de kinderen het lied ‘De lakeien’. Ze waren er helemaal weg van… In sociale vaardigheden gaven we een les rond ‘je mening durven uiten’.

De vijfde klas werkte de groeiboekjes af. We zagen dat de meeste leerlingen er echt hun werk van maakten! We keken door de schrijffouten heen, want deze oefening was tenslotte ‘schrijven voor jezelf’… In muziek namen we een muziekenquête af. Door de leerlingen te laten luisteren naar liedjes kwamen we te weten welke muziekstijl er in de klas het populairst was. In alle klassen werd ‘rap’ verkozen tot meest geliefde muziekstijl. De volgende week zullen we dus onze ritmische talenten moeten bovenhalen. We hebben namelijk beloofd om te werken rond hun favoriete muziekstijl…

Ook de zesde klasse werd aan de enquête onderworpen. Je raadt het al: net als in de vijfde klasse bleek rap een zeer populair genre te zijn! In sociale vaardigheden werden de posters afgewerkt en opgehangen. We schrokken echt van de resultaten! De kinderen kunnen hier héél mooi tekenen!

Donderdag hadden we het geluk de allereerste ouderraad bij te wonen op school. Dit project is pas sinds dit jaar gestart. Zo’n 75 enthousiaste ouders kwamen luisteren naar wat de voorzitter van de commissie te vertellen had. Er werd uitleg gegeven over de bedoeling van de oudercommissie, over de extra schoolactiviteiten waar de ouders aan mee kunnen helpen en over een onderzoek naar gezondheid en hygiëne op de school. Het was een interessante avond! Toen we naar huis gingen, konden we nog een grote, harige bosspin en een dikke pad spotten. We kwamen toch liever niet te dicht in hun buurt…

Zoals je kan lezen werken we hier goed voor school! In de weekends proberen we ons toch wat meer te ontspannen door even op uitstap te gaan. Zondag trokken we met een groep studenten richting ‘Jodensavanna’. Op deze plek aan het begin van het Amazonewoud, werd de eerste Joodse synagoge van het Zuid-Amerikaanse continent gebouwd. Nu blijft er enkel een ruïne over. Toch leuk om eens te zien. We trokken enkele leuke foto’s en gingen toen terug. De namiddag zouden we doorbrengen op Overbridge. Een strandje nabij de Jodensavanna. Het regenweer zorgde er echter voor dat de bus onmiddellijk doorreed naar de stad. Het was een korte, maar gezellige trip.

Zoals je hoort genieten we nog steeds van dit prachtige land! We hebben een heleboel plaatsen nog niet ontdekt, en kijken dan ook vol verwachting uit naar een behoorlijk volle paasvakantie. We planden onder andere reeds een tripje richting Galibi om de zeeschildpadden te spotten, we gaan nog op dolfijnentocht en mogen vier dagen mee naar het binnenland met de leerlingen van de zesde klasse!

Tot slot: Wist-je-dat…

… wij onlangs Clouseau hoorden op de Surinaamse radio!

… onze doos met materiaal is toegekomen. Hoera!

… Lisa hier bijna een gans brood kan eten in 1 dag?

… wij hier sloten water drinken!

… Ine zich een bult schrok toen een kind in de eerste klasse haar doodleuk een kakkerlak toonde. (gelukkig was hij al dood).

… wij naast een winkel wonen die wasmachines verkoopt, maar wij die niet kunnen gebruiken. Frustratie alom dus!

… Ine een eerste kaartje heeft ontvangen (joepie!). Voor de geïnteresseerden, de post van België naar hier is ongeveer drie weken onderweg.

… wij het heel leuk vinden om hier post te ontvangen? Haal je pen en papier maar boven! (ons adres vind je rechts).

… wij de studenten in de KHBO heel veel succes willen wensen met de ingroeistage die in het verschiet ligt. (wij duimen!)

Bosi & brasa!

X Ine

Van voor naar achter, van links naar rechts, van boven naar onder...

Dag 21
Met deze titel kunnen we het voorbije weekend samenvatten.
Zaterdagochtend vertrokken we voor twee dagen naar Brownsberg, gelegen in het district Brokopondo op zo’n 112 km ten zuiden van Paramaribo. Vergezeld door nog achttien Vlaamse studenten en drie begeleiders verkenden we het Amazonewoud.

Voor we naar de berg reden, brachten we eerst nog een bezoek aan de stuwdam van Brokopondo. Daar konden we genieten van een prachtig uitzicht!

Rond 12 uur ’s middags naderden we de berg. We hadden al snel door dat het een flinke rit naar boven zou worden. We zouden 45 minuten klimmen.
Op de ‘baan’ lag er heel wat slijk waardoor de bus soms gevaarlijk begon te kantelen. Wie aan de kant van het dal zat, hield vaak de adem in en af en toe was  er ook een gilletje te horen. Er lagen ook heel wat putten waardoor we flink door elkaar geschud boven kwamen. Op een bepaald moment kwam het busje vast te zitten in het slijk en sommigen besloten om uit te stappen. Na vele pogingen slaagde de chauffeur er toch in om er heelhuids uit te rijden.

Toen we boven op de berg aankwamen, konden we al meteen genieten van een prachtig uitzicht over het Brokopondostuwmeer. We aten er onze boterhammen op en niet veel later konden we al de eerste hagedis spotten. We zagen er één grote en enkele kleinere in prachtige kleuren.

Rond 14.30 maakten we ons klaar voor de eerst wandeling. We zouden gaan wandelen in het Amazonewoud tot we diep beneden in het dal de Ireneval konden zien.
Het werd een pittige tocht van anderhalf uur naar beneden. Kruipend over omliggende boomstammen, ploeterend door het slijk en afdalend op handen en voeten.
Maar dit waren we gauw vergeten toen we de Ireneval zagen. Het water lokte ons en we aarzelden dan ook geen seconde om onder de waterval te gaan staan. De ideale verfrissing! Het water voelde ook helemaal niet koud aan!
Daarna werd het tijd om de terugweg aan te vatten waar onze conditie getest werd. Op het laatste moesten we echt op onze tanden bijten. Het ging steil omhoog en op sommige plaatsen moesten we echt grote stappen nemen!
Moe maar voldaan bereikten we ons huisje.

Na een deugddoende douche aten we iets in het plaatselijke restaurant: nasi met rijst en groentjes.
Al gauw sloeg de vermoeidheid toe en na een grondige check-up in de slaapkamer, want we wilden vannacht immers niet gewekt worden door een tarantula (!), vielen we al snel in slaap.
Lang slapen zat er echter niet in want om 6.00 ging de wekker alweer. Met een dikke trui aan liepen we naar buiten. Helemaal klaar om de zon te zien opkomen boven het meer. Helaas zat het weer niet mee: het was te mistig.

Tegen tienen verzamelden we om een nieuwe tocht te gaan maken in het woud. Vier studenten besloten niet mee te gaan nadat ze te horen hadden gekregen van de gids (die trouwens gedurende de hele tocht geen water drinkt maar wel voorturend sigaretten rookt!) dat het vandaag tweemaal zo lastig zou  worden als gisteren. Maar hoe lastig het ook zou worden, wij besloten mee te gaan want zoveel moois wilden we niet missen.

En we hadden er geen spijt van! Na een goede twee uur stappen, bereikten we de Witte Kreek (lees: riviertje). Het riviertje was zo’n twee meter diep en het water was prachtig helder. We aarzelden opnieuw niet en liepen het water in. Enkele kleine visjes brachten ons een bezoekje.
Op de terugweg zagen we enkele brulapen, pijlgifkikkers en prachtige vlinders.

Moe maar voldaan reden we terug naar huis. Rond 22.00 gingen we naar bed want maandag starten we met onze tweede lesweek in O.S. Domburg.

Het was een avontuur om nooit meer te vergeten!

Om af te sluiten nog enkele wist-je-datjes:
Wist je dat …
… we dit weekend voor het eerst echt koud hadden?
… we nog nooit zoveel gezweet hebben als tijdens onze wandeling richting Witte Kreek?
… we nooit ter wereld gids zouden willen worden op Brownsberg? De natuur is er heel mooi maar    iedere dag tweemaal zo’n wandeling maken is echt dodelijk!
… het warm water hier nog uitgevonden moet worden?
… we, na Brownsberg, nog meer snakken naar een Belgische wasmachine?

Veel avontuurlijke groetjes!
Lisa

Keep breathing...

Dag 18
Zo zo, onze eerste lesweek zit er op. We hebben jullie heel veel te vertellen. Omdat we jullie leesplezier niet willen ontnemen, hebben we het bericht in verschillende deeltjes opgesplitst. Dan kan je lezen waar je zin in hebt. Hopelijk kunnen we jullie wat laten meegenieten van de fantastische tijd die we hier al beleefden….

1.       De legende van Kevin de dappere.

Zondag hadden we opnieuw hoog bezoek. Na Carlo was het Kevin kakkerlak gelukt om ons appartement binnen te sluipen. We vroegen ons af hoe hij binnen was geraakt. Sinds Carlo durven we namelijk amper een raam of deur open te zetten. Wij vermoeden het volgende…

Nadat Carlo een week vermist was in kakkerlakland, zond ‘insect-allert’ een opsporingsbericht uit. Carlo bleek het laatst gespot te zijn in de appartementen van Klein-kronenburg te Paramaribo. Kevin, de dapperste kakkerlak van kakkerlakland besloot hem te zoeken. Na een grondige inspectie van het ganse gebouw wou hij enkel nog de keuken controleren. Tussen springende voeten en oorverdovende gillen heen, baande Kevin zich een weg richting… Lisa’s kamer! (Er werd al gevreesd voor een slapeloze nacht). Gelukkig werd het Kevin al snel duidelijk dat Carlo niet meer levend in deze ruimte te vinden zou zijn. De geur van insecticide was er te fel. Zijn neus navigeerde hem richting keuken. Het moet een gelukzalig gevoel geweest zijn toen hij de verrukkelijke geur van voedsel opsnoof. De laatste geur die zijn neusgaten binnendrong alvorens hij hetzelfde noodlot onderging als Carlo. Wij troosten ons met de gedachte dat Kevin de dappere gelukkig aan zijn einde kwam. Hij zal nu verenigd zijn met Carlo in de kakkerlakkenhemel. (of ze zitten gewoon samen in de vuilzak). Nu maar hopen dat die vieze beestjes er geen gewoonte van maken om op zondag onze woonst binnen te dringen.

Dit was meteen ons laatste kakkerlakverhaal. Ook het vermoorden van kakkerlakken wordt routine, zo bleek maandag…

2.       Onze eerste Surinaamse lessen.

Na een weekje observeren was het maandag onze beurt om erin te vliegen. We startten deze week met sociale vaardigheden in alle klassen. De axenroos kennen ze hier al, wij bouwen er dus op verder. We bereidden ons goed voor. Aangezien we hier onze lessen niet kunnen uitprinten, moeten we alles met de hand schrijven en tekenen. Een heel werk dus.

In de eerste klasse werkten we rond de pauw. De kinderen maakten kroontjes om te tonen dat ze allemaal ergens heel goed in waren. Het werd een uurtje knippen, plakken en tekenen. Aan het eind van de les mochten ze allemaal hun kroontje opzetten en vertellen wat ze getekend hadden. Je had ze moeten zien glunderen. Heerlijk gewoon! Het viel ons wel op dat de kinderen hier zeer bedeesd zijn. Ze zijn het niet gewoon om eigen ervaringen te vertellen of om open vragen te beantwoorden. Het was in de meeste klassen echt trekken en sleuren, maar we houden voorlopig nog ons been stijf en stimuleren elke sprankel spontane medewerking die we bespeuren.

In de tweede klasse stond de poes centraal. Aan de hand van een verhaal toonden we de kinderen aan dat ze steeds voor ogen moeten houden dat er dingen zijn waarvan ze kunnen genieten. Ze maakten buideltjes uit kosteloos materiaal. Daarin staken ze een tekening over waar zij van konden genieten. Ook hier zagen we overal lachende gezichtjes toen we de klas verlieten. In de derde klasse maakten de kinderen kennis met de wasbeer. Een les over respect en lief zijn voor elkaar werd goed ontvangen. De klas kreeg een reeks opdrachten voorgeschoteld. Bij iedere opdracht die ze tot een goed einde brachten kregen ze een kleur om hun poster kleurrijk te maken.

In de vierde klasse legden we de nadruk op het gedrag van de leeuw en de kameel. We deden een testje waarbij de kinderen konden ontdekken of zij eerder leeuw of kameel waren. Daarna moesten ze zich inleven in een opgelegde rol. We zagen leiders veranderen in volgers en omgekeerd. Geen gemakkelijke les voor de kinderen, maar we zagen achteraf dat ze er toch wel wat uit opgestoken hadden.

De vijfde klasse kreeg bezoek van de schildpad. De kinderen maakten kennis met dilemma’s en leerden dat de keuzes die we maken ons leven beïnvloeden. Ze maakten een groeiboekje waarin ze nadachten over hun eigen keuzes. De zesde klasse tenslotte maakte kennis met de steenbok. Ze leerden zich verzetten en op te komen voor hun eigen mening aan de hand van een stellingenspel en het maken van posters.

We zijn al zeer tevreden over de lessen die we gaven. Ook de leerkrachten ontvangen ons steeds met heel veel enthousiasme. Het doet ons deugd te zien dat we overal zo welkom zijn.

3.       Subh Holi!

Donderdag vierde Suriname Holi Paghwa. Een hindoestaans oogstfeest. We kregen de unieke kans om dit feest uitgebreid mee te vieren. Het begon reeds woensdag op school. We hadden ons goed voorbereid door een munitie phagwapoeder en T-shirts aan te kopen. Gewapend trokken we naar school. Het regende die dag pijpenstelen. We vreesden dat het feest zou afgelast worden. Niets was echter minder waar. Na de eerste pauze werd in de klassen eerst uitgebreid gegeten. Ook wij genoten mee van roti met kip en aardappelen. Nadien kregen we nog een lekkere ‘bara’. Een soort hartige donut. Na een uurtje regende het nog steeds maar we trokken ons hier niets van aan. We speelden in de regen met poeder, sprongen in de plassen en werden achterna gezeten door de kinderen. Het was heerlijk! In ons huisje te Domburg deden we ons best om al het vastgekoekte poeder van onze huiden te verwijderen. Ook ons haar probeerden we weer in zijn natuurlijke staat te herstellen. Het bleek moeilijker dan  verwacht.

Vol gekleurde vlekken trokken we richting juf Anouchka. Zij liet ons genieten van allerlei Javaanse lekkernijen. We aten onder andere bananenchips, saotosoep, cake en mopevruchten in bruine suiker. Helemaal voldaan van de gezellige namiddag werden we afgezet bij juf Sherine. Alsof we nog niet genoeg gegeten hadden, kregen we ook hier kokoskoekjes, thee en bojo voorgeschoteld. Samen met deze Hindoestaanse juf en haar familie konden we een holikaverbranding bijwonen. Een Hindoestaans ritueel waarbij een enorme toren, gemaakt uit bamboe en opgevuld met gedroogde bladeren, op rituele wijze in brand gestoken wordt. Om de avond af te sluiten gingen we nog kijken naar een Hindoestaans toneelstuk. Er werd heel wat afgelachen door de Surinamers. We lachten mee om de moppen waarvan we niets begrepen (ze spraken namelijk Hindi). Het was een zeer fijne avond en we kropen vol goede herinneringen onder de lakens.

De volgende dag mochten we mee met een Hindoestaanse familie om thuis het echte Phagwafeest te vieren. We kropen met z’n allen in de laadbak van een blauwe pick-up en reden zo van familie naar familie. In de laadbak werden heel wat Hindoestaanse liederen gezongen en kregen we uitleg over de betekenis van het feest. Bij iedere familie werd er uitgebreid met poeder gespeeld en werden we opnieuw helemaal volgepropt met heerlijk Hindoestaans eten. De gastvrijheid is hier echt enorm! Aan het einde van de dag dansten we nog uitbundig en aten we nog maar eens heerlijke roti. Opnieuw flink schrobben onder de douche en dan uitrusten. De vrijdag was het tenslotte terug school en moesten we paraat staan. Het was echt een feest om nooit meer te vergeten…

We legen nu onze rugzakken van de afgelopen twee dagen en mogen ze daarna onmiddellijk alweer vullen. Dit weekend staat er namelijk een uitstapje richting Brownsberg op het programma, waar we zullen genieten van de prachtige natuur. Een verslag volgt zeker!

4.       De legendarische wist-je-datjes.

Wist je dat…
… Lisa bang is van haar eigen sokken in het donker. Na Carlo en Kevin ziet ze echt overal kakkerlakken.

… we beseffen wat een luxe het is om een printer te hebben.

… de Surinamers hier na elke zin ‘toch?’ zeggen om bevestiging te vragen. Iets wat wij al aardig beginnen over te nemen.

… Lisa hier in lettergrepen begint te spreken (vb: Hi-la-risch).

… de mensen hier niet gaan wandelen met hun hond, maar wel met hun vogelkooitjes.

… we tijdens het Hindoestanen toneelstuk uitgelachen werden door de ganse zaal. Er werd blijkbaar een goede grap verteld over blanken.
... we ook Hindoestaanse namen kregen? Ine werd Pharba en Lisa Gaytrie.

Tot de volgende!
kleurrijke groeten,
Ine.

"Dit is Suriname, dames!"

Dag 13
Met deze zin werden we woensdagochtend op school ontvangen door mevrouw Dongen.
Het regende pijpenstelen maar dan 3 keer zo hard als in België. Het werd slalommen tussen plassen die uit het niets leken te ontstaan en uitkijken voor openslaande paraplu’s. Ine heeft haar lesje wel geleerd: een regenjas is hier onontbeerlijk.
Opnieuw geen vlaggenparade vandaag. Onmiddellijk naar de klassen dan maar. We besloten om vandaag een kijkje te nemen in klasse 1. Ook hier vroeg je juf ons om een activiteit met de leerlingen te doen. Deze keer waren we goed voorbereid en dachten we gisterenavond al na over een liedje.

Ondertussen weten we ook al wat onze stage zal inhouden. Vanaf volgende week starten we , gedurende drie weken, met sociale vaardigheden in alle klassen. We zullen er werken met de axenroos. Na enig puzzelwerk, was onze planning klaar en omdat het donderdag Holi Phagwa (= Hindoestaans Nieuwjaar) is, wordt dit feest woensdag op school gevierd en donderdag thuis. Wat wil zeggen dat er al twee lesdagen wegvallen…
Naast sociale vaardigheden geven we ook in iedere klas één uur muziek in de week op vraag van Esstelda, de vernieuwingscoördinator van de school. Er wordt heel weinig gezongen op school want de leerkrachten zingen hier niet graag. Een voorstel dat we meteen zagen zitten!

Op donderdag gingen we een kijkje nemen in klasse 6, bij de oudste leerlingen van de school. Tijdens de les kwam mevr. Dongen even langs. Ze liet ons met veel gelach uit de klas halen. Het volgende moment werd ze heel serieus en vroeg ze ons of we een tweetal uurtjes klasse 3B konden overnemen. We moesten er gewoon op toezien of de leerlingen werkten want ze hadden werk gekregen. Alleen… na een twintigtal minuten was al het werk af en konden we alweer beroep doen op ons improvisatievermogen. We besloten om deze keer geen liedje aan te leren maar de educatieve weg op te gaan.
Aan de hand van tafelkampioen en rekenbingo herhaalden de leerlingen hun tafels, wat bij sommigen echt nodig bleek, en keken we toe hoe goed ze reeds kunnen hoofdrekenen. De kampioen werd telkens beloond met een luid applaus!

Vrijdag gingen we niet naar school. We gingen langs bij de Vreemdelingendienst om er ons paspoort te verlengen. Nu zijn we zeker dat we kunnen blijven tot 17 mei!

Nog enkele wist-je-datjes:
Wist je dat …
… we hier, tegen alle verwachtingen in, een lange broek dragen?
… we op school als ‘dames’ worden aangesproken en daar nog steeds moeten aan wennen?
… de muggen hier echt op alle mogelijke plaatsen steken?
… we grote fan zijn van de Surinaamse zanger Damaru?
    Beluister zijn hit op deze link: http://www.youtube.com/watch?v=Dzvw8cfPwEE
… Raggie ons keihard uitlachte toen hij zag hoe we onze muskietennetten gebruikten?

Ps. Omdat we dit weekend al veel gewerkt hebben voor school, beloonden we onszelf gisterenavond met een etentje! ;)

Veel te warme groetjes!
Lisa.