Here comes the sun!

Dag 2

De vlucht is heel goed verlopen.  We keken naar een paar films, aten lekker spicy eten, praatten wat met de Surinaamse man naast ons en keken toe  hoe de stewards net voor de landing het vliegtuig insectenvrij maakten (Dit doen ze door met drie spuitbussen die vanzelf spuiten door het vliegtuig te lopen van voor naar achteren en terug).
Iets na 18 uur, plaatselijke tijd, landde het vliegtuig in Paramaribo. Via een hoge trap zetten we onze eerste stappen op Zuid-Amerikaanse bodem. De temperatuur bedroeg er toen nog 25 graden en we konden voelen hoe de warmte door onze kleren drong.
De grenscontrole verliep erg vlot en toen we buitenkwamen was het al donker.
Daar stond onze taxichauffeur, Harry, ons al op te wachten. Op zijn blad stond getypt: Tiene van Tuinen. Gelukkig wisten we wie hij bedoelde :)

Na een groot uur in de taxi kwamen we aan in ons huisje. Daar stond Gladys, onze vriendelijke conciërge, klaar met een mandje fruit. Ze troonde ons mee naar het appartement.
Meteen toen we binnenkwamen, viel onze mond open van verbazing. Het appartement is echt groot. Het telt twee grote slaapkamers met telkens een dubbel bed (!) en bureau. Verder heeft het ook twee badkamers (!) telkens voorzien van douche en toilet. Ook de woonkamer is zéér ruim.

Na een deugddoende nachtrust waren we al om 6.30 klaarwakker. Na een beknopt ontbijt, water en sinaasappels, besloten we om de buurt te gaan verkennen en op zoek te gaan naar deftig eten ;)
Net toen we buiten kwamen, konden we al meteen kennis maken met de tropische regenbuien van hier. Snel een schuilplaats zoeken en luisteren naar het getoeter, geroep en gefluit van de Surinamers.

Na lang heen en weer te lopen, vonden we uiteindelijk toch een bank waar we geld konden afhalen. Een spannend moment maar alles verliep vlot. Met een goede 200 SRD (= 50 euro) op zak trokken we naar de plaatselijke supermarkt. De mensen ginder waren heel vriendelijk en hielpen ons voorturend (volle winkelmandjes aan de kassa zetten, nieuwe winkelmandjes geven, alles in dubbele zakken steken voor de stevigheid…) Voor alle boodschappen betaalden we nog geen 50 euro. Het is hier echt goedkoop!
Toen we de supermarkt verlieten, begon het opnieuw te spetteren. Het werd doorstappen geblazen met onze (zware) zakken in de hand. Dit doorstappen hoef je niet letterlijk te nemen want voetpaden kennen ze hier niet. Het is stappen door plassen, doordrenkte stukken gras en planten en soms zelfs op de baan.

Deze middag verkennen we nog wat verder de stad (of toch zeker al onze straat waar echt geen einde aan komt), gaan we op zoek naar sim-kaarten, een stadsplan en een muskietennet voor Ine.

Nog enkele wist-je datjes:
Wist je dat …
… je hier zakken melk kunt kopen?
… de auto’s hier links rijden en het dus goed uitkijken geblazen is als je oversteekt?
… de mensen hier geen druk kennen en de kranen ook niet?
… wanneer er geen deurbel is je klop klop moet roepen?
… Ine de eerste, weliswaar dode, kakkerlak uit het toilet verwijderd heeft?
… ze hier Everyday (merk van de Colruyt) in de winkels hebben?
… je steeds je schoenen moet uittrekken alvorens binnen te gaan in huis?
… we het internet gevonden hebben na lang zoeken?

Verder maakten we ook reeds kennis met onze Antwerpse buurmeisjes die ons onmiddellijk van water voorzagen.

We gaan een leuke tijd tegemoet! Tot de volgende!

Lisa